ΔΙΑΓΡΑΦΗ.

…H κοινωνία θα μπορούσε όχι άδικα να φέρει την ονομασία «κοινωνία του τηλεθεατή», όρος που αφ’ ενός μεν υποδηλώνει την εκ των έξω κατευθυνόμενη συμπεριφορά , αφ’ ετέρου δε, την απομόνωση δηλαδή την κατάσταση υπαρκτικού απομονωτισμού που δε σημαίνει παρά την ουσιαστική μας ανυπαρξία.

Π. Ξένος

Ύπνος Νήδυμος, Δοκίμιο κοινωνικής παθολογίας, Αθήνα 1993

Σήμερα 13/4/2020

….o πανικός της διασποράς της θανατηφόρας ασθένειας, δημιουργεί έναν κόσμο που καθοδηγείται πλέον από συγκεκριμένα κέντρα ισχύος. Ο εντολές τους εφαρμόζονται παγκόσμια από όλες τις κυβερνήσεις ακόμα και με τις δυνάμεις καταστολής,

απογυμνώνοντας τους ανθρώπους μπροστά σε μια θανατηφόρο επίθεση στην κατάσταση της πλήρους αδυναμίας, ενώ αναγορεύει στη θέση του θεού τον κυβερνοχώρο αφού δι’ αυτού τα πάντα γίνονται όπως ακριβώς δια του Θεού τα πάντα εγένοντο. Από την καθημερινή εργασία, τις ασχολίες, τις οικονομικές διεκπεραιώσεις, τον κρατικό έλεγχο, την εκπαίδευση, για να καταλήξει στην ηλεκτρονική ψηφιοποίηση του ανθρώπου, μια μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους σε ηλεκτρονική κατασκευή. 

Η παγκόσμια διακυβέρνηση της πλέον παγκοσμιοποιημένης επικράτειας, η οποία πραγματοποιείται διά της διασποράς του θανάτου παγκοσμίως ώστε να φαντάζει δικαιολογημένη η κάθε χειρουργική επέμβαση στην κοινωνία που στοχεύει στην ολοένα και μεγαλύτερη μείωση του ανθρώπινου και την μετατροπή του σε μηχανικό κατασκεύασμα τήρησης εντολών, στελέχους της αναδυομένης νέας κοινωνίας, αυτή της παγκόσμιας τάξης η οποία  καθώς προωθείται μέσα από τις οικονομικές συνθήκες αφήνει να διαφανεί η πραγματική σημασία του όρου παγκοσμιοποίηση.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης σηματοδοτεί την κυριαρχία των πολιτικών ελίτ οι οποίες κατοχυρώνονται φέροντας ιδεολογικά ζητήματα τα οποία είχαν ήδη καταργηθεί. Οι ιδεολογίες υφίστανται μόνον ως ο τρόπος καταστροφής της λαϊκής συνοχής. Η υπερπλήρωση του λαϊκού ψυχισμού μέσω ιδεολογικών διαφορών παρουσιάζεται τηλεοπτικά – μια άλλη μορφή σύγκρουσης φιλάθλων ποδοσφαιρικών ομάδων – προτύπων συγκρότησης προσωπικοτήτων. 

Έτσι η κοινωνία μετατρέπεται σε δραματική συνύπαρξη ομοιωμάτων προτύπων καθώς ο καθένας προβάλει τον εαυτό του στο πρόσωπο που του επιτρέπει η κοινωνία της μαζικής παραγωγής, κατανάλωσης και κουλτούρας.

Οι ιδεολογικοί χώροι που ψευδώς υποστασιάζονται στις πολιτικές παρατάξεις κατ’ ουσίαν δεν έχουν λόγο ύπαρξης καθώς όλοι αποτελούν φερέφωνα της πλανητικής πολιτικής.  

Και ενώ τα πρότυπα βρίθουν ευτυχίας τα ομοιώματα προτύπων αφανίζονται. Ο κοινωνικός χώρος είναι μαζικός χώρος, χώρος της μάζας η οποία υπόκειται στο νόμο της παγκοσμίου απόλυτης ισχύος η οποία διαπλάθει τη μάζα κατά τη χυδαιότητα των ελαφρών νοηματικών κατασκευών της. 

Ο χώρος της πραγματικότητας – μοναδικά απαλλαγμένης και καθαρμένης από όσα καλύπτουν την αλήθεια είναι κατά το Στέητ Ντηπάρτμεντ ο κυβερνοχώρος. Μόνο εκεί ίσταται  η αλήθεια των πάντων και δι’ αυτού οφείλεται κάθε επιχείρηση ανάπλασης των στοιχειακών μαζών του πλασματικού πλέον ψευδούς και ουσιαστικά ανύπαρκτου κοινωνικού γίγνεσθαι, του κόσμου που ζούμε. Ό, τι αποτελεί τον κόσμο μας κατά το Στέητ Ντηπάρτμεντ (αρχές δεκαετίας ’90), άνθρωποι, ζώα, φυτά, η γη, η σύμπασα δημιουργία δεν αποτελούν παρά φαντασιακά αποκυήματα του κυβερνοχώρου ονομαζόμενα τυχαίες μεταβλητές.  Οι τυχαίες μεταβλητές δέχονται σύμφωνα με το θεωρητικό αμερικανικό μοντέλο οποιαδήποτε μετάπλαση, μεταποίηση, απόρριψη, αποθήκευση και φυσικά κατά την επαναμορφοποίηση της κοινωνίας  τον αφανισμό, τη διαγραφή.

Ήδη τα χρήματα σε περιοχές του πλανήτη αποσύρονται ως φέροντα τον ιό του θανάτου. Ήδη οι συναλλαγές γίνονται δια του κυβερνοχώρου κυρίως με κάρτες και διαδίκτυο ή με απευθείας διακίνηση χρημάτων μέσω του διαδικτύου. Ήδη διαγράφεται στην οπτική των επόμενων μηνών η τοποθέτηση υποδερμικά του μικροτσίπ το οποίο θα διαδεχτεί τις κάρτες συναλλαγής καθώς οι κάρτες θα αντικατασταθούν απ΄το χέρι του συναλλασσόμενου,  ήδη καθώς γίνεται λόγος από τα κυβερνητικά κέντρα η νέα ηλεκτρονική ταυτότητα είναι γεγονός.

Κάτω από την οπτική αυτή, ο κόσμος, το θαύμα της ύπαρξης, ο άνθρωπος, το τέλειο δημιούργημα, μεταλλάσσονται βίαια σε παράγωγα του κυβερνοχώρου, σε υπάρξεις οι οποίες πολύ γρήγορα θα ελέγχονται καθολικά με τη βοήθεια των εμφυτευμένων πλέον ηλεκτρονικών εξαρτημάτων τα οποία θα εμφυτευθούν στα ανθρώπινα όντα,  γενόμενα αποδεκτά από την ανθρωπότητα υπό τη βία του φόβου και  του πανικού  της διασποράς του θανάτου και με την υποχρεωτική επιβολή τους από τις κυβερνήσεις οι οποίες ήδη δηλώνουν άμεση τήρηση των εντολών των εμπειρογνωμόνων. Ο άνθρωπος που δε θα τα αποδεχτεί αποβάλλεται πλήρως από την κοινωνία μη μπορώντας να ενεργήσει καμία συναλλαγή και ούτε να ζήσει  από ό, τι κατέχει, αν κατέχει, αφού δεν θα δύναται να το χρησιμοποιήσει με οποιοδήποτε τρόπο: ουσιαστικά καταδικάζεται εις θάνατον:ΔΙΑΓΡΑΦΗ.

Π. ΞΕΝΟΣ

Διδάσκαλος Π.Ε.

Θεολόγος, αριστούχος του τμήματος Θεολογίας ΕΚΠ Αθηνών