Του Κώστα Σταθόπουλου
Ανέβαινα οδηγώντας την Σταδίου, όλο και περισσότερο στένευε, όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν.
Έχει γούστο σκέφτηκα.
Μπορεί τώρα να μην χωρούσαν στο Πολυτεχνείο, μπορεί να ήθελαν να είναι κοντά στη βουλή, μπορεί, μπορεί.
Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου.
Ξαφνικά ακινητοποιηθήκαμε. Άλλος έβριζε, άλλος γελούσε, άλλος κάπνιζε.
Γύρισα και κοίταξα προς την βουλή. Καμία περίεργη κίνηση.
Ανέβαινα οδηγώντας την Σταδίου, όλο και περισσότερο στένευε, όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν.
Έχει γούστο σκέφτηκα.
Μπορεί τώρα να μην χωρούσαν στο Πολυτεχνείο, μπορεί να ήθελαν να είναι κοντά στη βουλή, μπορεί, μπορεί.
Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου.
Ξαφνικά ακινητοποιηθήκαμε. Άλλος έβριζε, άλλος γελούσε, άλλος κάπνιζε.
Γύρισα και κοίταξα προς την βουλή. Καμία περίεργη κίνηση.