Επικίνδυνα παιχνίδια του Αλέξη και της παρέας του με τα εθνικά θέματα

Πού το πάει ο Αλέξης;

Σημαντικότατη για τους μουσουλμάνους ημέρα επέλεξε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, για να επισκεφθεί την ακριτική Θράκη και συγκεκριμένα την πόλη της Κομοτηνής, την οποία επέλεξε η Κουμουνδούρου για να ξεκινήσει και επίσημα την προεκλογική της εκστρατεία για τις εκλογές του Μαΐου (δημοτικές και περιφερειών). Δεν πρέπει να θεωρείται ούτε τυχαία η ημέρα Παρασκευή, η οποία είναι ημέρα της κύριας εβδομαδιαίας προσευχής, με προσέλευση στο τζαμί. Ούτε τυχαία πρέπει να θεωρείται η πόλη της Κομοτηνής (τζαμιά άλλωστε υπάρχουν σε αρκετά μέρη της Ελλάδας), στην οποία βρίσκεται το τουρκικό προξενείο το οποίο λειτουργεί ως «στρατηγείο» των παρεμβάσεων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην Ελληνική Θράκη (και δια μέσω των μουσουλμάνων βουλευτών «απλώνει» τη δράση της η Άγκυρα και στην υπόλοιπη, από Κοζάνη και Γιάννενα έως και Ρόδο).


Ούτε τυχαίο πρέπει να θεωρείται το γεγονός πως οι αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ που χρησιμοποιούν την τουρκική γλώσσα (αφίσες με τον Τσίπρα, αλλά και τον υποψήφιο περιφερειάρχη για την περιφέρεια ΑΜ-Θ και την υποψήφια Δήμαρχο Κομοτηνής του ΣΥΡΙΖΑ), που ήδη έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και την ημέρα άφιξης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φέρελπι πρωθυπουργού της Ελλάδας, κ. Αλέξη Τσίπρα. Παρά το γεγονός πως δεν υπήρξε ΚΑΜΙΑ επίσημη απάντηση από κάποιο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ (και παρά το γεγονός ότι η αύξηση των αφισών του Τσίπρα είναι αποτέλεσμα της υπερδραστηριοποίησης του τοπικού μουσουλμάνου βουλευτή Καραγιυοσούφ), παρά το γεγονός ότι η χρήση της τουρκικής γλώσσας στις αφίσες του φερόμενου ως «σωτήρα» της Ελλάδας, έχουν ξεσηκώσει σάλο σε ολόκληρη τη χώρα και δεν είναι μόνο οι κάτοικοι της Θράκης που διαμαρτύρονται για την επικοινωνιακή αυτή προσέγγιση που επιλέχθηκε από την Κουμουνδούρου, φαίνεται πως οι «εγκέφαλοι» που διαχειρίζονται το επικοινωνιακό κομμάτι της προεκλογικής εκστρατείας δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αντιληφθούν τι ακριβώς σημαίνει αυτή η συγκεκριμένη επιλογή για την εικόνα του κόμματος, που θέλει να κυβερνήσει την Ελλάδα (και όχι την Τουρκία), τους Έλληνες πολίτες (και όχι τους Τούρκους), με διαφάνεια και υπέρ των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας (και όχι της Τουρκίας).
Μπορεί, άραγε, να έχουν κάνει ένα τόσο μεγάλο λάθος οι υπεύθυνοι επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς όχι! Η επιλογή είναι ξεκάθαρη, χωρίς την παραμικρή αιτιολόγηση, γεγονός που σημαίνει πως το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορεί για τις ό,ποιες επιπτώσεις (που είναι σίγουρα αρνητικές και θα επηρεάσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την κάλπη). Και αυτή η κάθετη αδιαφορία, σημαίνει πως αναμένονται συγκεκριμένα αποτελέσματα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κοινός νους δεν μπορεί να αντιληφθεί ούτε την λογική ούτε την πολιτική προοπτική που υπάρχει πίσω από την χρήση της τουρκικής γλώσσας σε μία προεκλογική εκστρατεία που γίνεται μέσα στην Ελλάδα. Όμως, το γεγονός αυτό καθεαυτό, υποδηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρεί ως μοναδική επίσημη γλώσσα την Ελληνική, τουλάχιστον στην Ελληνική Θράκη και συμπεριλαμβάνει –αυτοβούλως και προκαλώντας θυμηδία- την προώθηση επισημοποίησης της τουρκικής γλώσσας και στην Ελλάδα. Τόσο απλό, που μοιάζει ακατάληπτο. Αλλά και τόσο επικίνδυνο που τρομάζει για όσα άλλα ο κ. Τσίπρας και οι ομοτράπεζοί του στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποφασίσει ή συμφωνήσει να εφαρμόσουν με την ισχύ της εξουσίας -οψόποτε την κατακτήσουν- μία πολύ ιδιαίτερη ιδεοληπτική προσέγγιση η οποία όμως βάλλει ευθέως κατά του Ελληνισμού και ιδιαίτερα των κατοίκων της Ελληνικής Θράκης.
Βέβαια αυτή η χρήση της τουρκικής γλώσσας είναι επίσης και απολύτως ρατσιστική απέναντι στους Πομάκους, τους Ρομά, αλλά και απέναντι σε παλιννοστούντες από την Γεωργία, το Καζακστάν ή και τη Ρωσία, την ύπαρξη των οποίων ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς είτε συγκαταριθμούν μεταξύ των τουρκοφρόνων της Θράκης, είτε επιτηδευμένα προχωρούν σε έναν διαχωρισμό τους μεταξύ Ελλήνων και «Τούρκων» της Θράκης…!
Επειδή το θέμα αφορά την ουσία του προβλήματος που βιώνει η Θράκη (βλ. τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και αλυτρωτική πολιτική της Τουρκίας προς την Ελληνική Θράκη), ένα μείζον εθνικό θέμα που βρίσκεται στην κορυφή των εθνικών θεμάτων επί των ελληνοτουρκικών σχέσεων που απασχολούν την χώρα, θεωρούμε πως αποτελεί και την «σφραγίδα» της ό,ποιας εθνικής πολιτικής έχει αποφασίσει να ακολουθήσει η Κουμουνδούρου όποτε και εάν έρθει στην εξουσία. Εκτός και εάν, αυτή η συγκεκριμένη απόφαση αντανακλά την επιθυμία – σκοπιμότητα απομάκρυνσης της περίπτωσης αύξησης των εκλογικών ποσοστών –άρα και της πολιτικής πίεσης προς την παραπαίουσα συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου-, επειδή δεν επιθυμεί η Κουμουνδούρου να ασκήσει εξουσία, δηλαδή να κυβερνήσει την Ελλάδα. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο «ελιγμός» θεωρείται τεράστιο λάθος, αφού πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως διπλωματικό όπλο από την -πανέτοιμη να εκμεταλλευθεί την κάθε πιθανή ευκαιρία- τουρκική διπλωματία.
Τέλος, θα πρέπει να γίνει κατανοητό και να λειτουργεί ως απαραβίαστη «κόκκινη γραμμή» σε όλα τα πολιτικά κόμματα της χώρας, πως δεν επιτρέπονται πολιτικά παιχνίδια τα οποία έχουν ψηφοθηρικά χαρακτηριστικά και που έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία νέων εθνικών προβλημάτων ή την ενίσχυση – γιγάντωση ήδη υπαρχόντων. Τα κόμματα οφείλουν να λειτουργούν δημοκρατικά, σεβόμενα την χώρα και τους πολίτες της χώρας, και σεβόμενα το Σύνταγμα να έχουν ως πρώτιστο μέλημά τους την υπεράσπιση του συνόλου των θεμάτων που χαρακτηρίζονται ως εθνικά.
ΠΗΓΗ