Πανηγυρίζουν αντί να αισχύνονται

 
Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Tο σκηνικό της παράστασης με τίτλο: «Ο θρίαμβος της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με την «τρόικα»», ήταν εδώ και πολλές ημέρες «στημένο» και διαφημισμένο, τόσο από τα μνημονιακά ΜΜΕ όσο και από τους «υπεύθυνους» κυβερνητικούς κύκλους…


Το κυβερνητικό- μνημονιακό σχήμα καταρρέει, χωρίς να διαφαίνεται δυνατότητα επιβίωσης και αναπαραγωγής του στο εγγύς μέλλον. Ούτε το κατασκεύασμα των «58», ούτε ο «φερετζές» της Ελιάς, ούτε ο αγωγός «μνημονιακών αποβλήτων» του Σ. Θεοδωράκη αποτελούν βιώσιμες διεξόδους. Γι' αυτό και εν όψει των εκλογών -όπου ούτε η άρχουσα ευρωπαϊκή ελίτ ούτε το εγχώριο μνημονιακό προσωπικό έχουν περιθώριο για το όποιο «ατύχημα» της κυβέρνησης Σαμαρά- δόθηκε ο αναγκαίος πολιτικός χρόνος επιβίωσης ώστε να αποφευχθούν τα «χείρονα» αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών.

Κατασκευάζονται για τον λόγο αυτό ορισμένοι μύθοι προκειμένου να διατηρηθεί η κυβέρνηση στην εξουσία.

Πρώτος μύθος το πλεόνασμα. Δεύτερος μύθος το περίφημο «μέρισμα» προς τους αδικηθέντες… Τρίτος μύθος ότι σύντομα βγαίνουμε στις Αγορές… Τέταρτος μύθος ότι τελειώνει το Μνημόνιο και αποχωρεί οριστικά η «τρόικα»…

Είναι προφανές ότι το πλεόνασμα, που αποτελεί το θεμέλιο οικοδόμησης του success story, δεν αποτελεί ένα οικονομικό μέγεθος που προέκυψε από μια αναπτυξιακή διαδικασία, αλλά αποτελεί απλώς ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ, ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ που έδωσε η ιθύνουσα δομή συμφερόντων στην ελληνική κυβέρνηση, χωρίς στην πράξη η «τρόικα» και οι δανειστές να υποχωρήσουν σε καμία από τις απαιτήσεις τους.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πλεόνασμα. Απλώς το κράτος δεν πληρώνει τα χρέη του που υπερβαίνουν τα 7 δισ. ευρώ, εάν συνυπολογίσουμε οφειλόμενα ποσά προς ιδιώτες και επιχειρήσεις, ενώ επιπρόσθετα υπάρχουν 300.000 συνταξιούχοι που δεν άρχισαν ακόμα να παίρνουν σύνταξη και εφάπαξ…

Η πλέον ευτελής διαδικασία, όμως, είναι αυτή της μοιρασιάς του «μερίσματος». Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι το προς διάθεση ποσό είναι υποπολλαπλάσιο εκείνου που ανακοίνωσε αρχικά ο Α. Σαμαράς. Όμως, η ευτέλεια, η υποκρισία, η ηθική κατάπτωση, η ξεδιαντροπιά της κυβέρνησης -που θεωρεί ότι οι πολίτες μπορούν να εξαγορασθούν με την εφάπαξ «παροχή»- υπερβαίνει κάθε όριο και παραπέμπει σε άλλες εποχές… Όταν στις παραμονές των εκλογών του 1981 ο αρχηγός της ΝΔ Κ. Ράλλης μοίραζε επιταγές προς εξαγορά ψήφων, χωρίς φυσικά να μπορέσει να αποτρέψει την καταβαράθρωση του κόμματός του.

Μια ακόμη σημαντική παρατήρηση: Η υποχρέωση της χώρας για το 2013 αφορούσε ισοσκελισμένο και όχι πλεονασματικό προϋπολογισμό. Τα 2,8 δισ. ευρώ του «πλεονάσματος» προέκυψαν από υπερφορολόγηση και «φέσια» του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Από το ποσό αυτό το 1 δισ. ευρώ θα δοθεί απευθείας στους δανειστές μας… Δηλαδή, στην πράξη αφαιρέθηκαν 3 δισ. ευρώ περίπου από τα εισοδήματα και την πραγματική οικονομία για να δοθεί ένα μεγάλο τμήμα από το «πλεόνασμα» αυτό στους δανειστές μας…

Ο επόμενος μύθος αφορά στην έξοδό μας στις Αγορές…

Σύμφωνα με τις συμβατικές μας υποχρεώσεις οι αποπληρωμές των δανείων μας θα αντληθούν από το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτύχουμε για τα επόμενα χρόνια πλεόνασμα της τάξεως του 5%... Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι για να πετύχουμε αύξηση κατά 50.000 των θέσεων εργασίας πρέπει να έχουμε ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 4%... Όλα αυτά αποδεικνύουν το ανέφικτο του μύθου του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Συνέπεια της σκληρής αυτής πραγματικότητας: Η μη δυνατότητα αποπληρωμής θα οδηγήσει σε νέα δάνεια… Η μία περίπτωση αφορά ένα νέο επίσημο δάνειο και ένα νέο Μνημόνιο μετά τις ευρωεκλογές.

Η δεύτερη περίπτωση αφορά την περίφημη έξοδο στις Αγορές… Στο μη βιώσιμο χρέος της χώρας θα προστεθούν δάνεια από ιδιώτες, υπό την ανεπίσημη εγγύηση της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, αφού η Άνγκ. Μέρκελ και οι Βρυξέλλες αρνούνται την απευθείας δανειοδότηση από τον ESM…

Η έξοδος στις Αγορές και η συνεχής προσθήκη χρέους πάνω στο ήδη τεράστιο -και μη δυνάμενο να αποπληρωθεί- χρέος καθιστούν και αυτή τη διαδικασία ανέφικτη.

Στην πραγματικότητα, η περίφημη ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ «ΣΤΗΜΕΝΗ» ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ.

Όπως διαφαίνεται και από τις κυβερνητικές «διαρροές», η «ηρωική έξοδος» θα εξαντλείται σ' ένα περιορισμένο ποσό της τάξεως των 2-3 δισ. ευρώ και θα αφορά μια κλειστή συμφωνία με συγκεκριμένους οίκους. Άλλωστε, υπάρχουν οίκοι που κατέχουν ελληνικά ομόλογα που τα αγόρασαν σε πολύ χαμηλές τιμές και μια πιθανή κερδοσκοπική «φούσκα» από την άνοδο της τιμής τους θα τροφοδοτούσε για άλλη μια φορά την ασύδοτη κερδοσκοπία…

Όσο για την «αποχώρηση» της «τρόικας», αυτή αφορά στο γεγονός του θεσμού των τριών υπαλλήλων που εκπροσωπούν, απλώς τις δομές της χρηματοπιστωτικής και πολιτικής εξουσίας. Αυτές οι δομές έχουν καθυποτάξει τη χώρα για πολλές δεκαετίες, έχουν καταστρέψει ήδη ένα σοβαρό τμήμα της παραγωγικής μας δομής και έχουν οδηγήσει σε απόγνωση την ελληνική κοινωνία.

Η μνημονιακή κυβέρνηση, όμως, εμπαίζει, περιφρονεί και λοιδορεί τους πολίτες με μύθους και συνειδητά ψεύδη που αποδεικνύουν όμως στην ουσία ότι δεν διαθέτει πλέον ούτε πολιτικά «εφόδια» ούτε κοινωνικά ερείσματα. Κι ο τελευταίος «μύθος» της, ότι κυβερνά αυτή τη χώρα, θα διαλυθεί κι αυτός σύντομα.  

ΠΗΓΗ