Αφιέρωμα: 40 χρόνια Μεταπολίτευση
Την Πέμπτη 24 Ιουλίου, πριν από σαράντα ακριβώς χρόνια προσγειωνόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού το αεροσκάφος του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας που μετέφερε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από το Παρίσι, όπου διέμεινε επί έντεκα χρόνια αυτοεξόριστος.Ο Μακεδόνας πολιτικός έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής, που εξέφραζε τους πόθους ενός λαού για την απαλλαγή από το στυγνό καθεστώς της επταετούς δικτατορίας και την αγωνία για το μέλλον της Κύπρου και του κυπριακού ελληνισμού.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Γεώργιος Παπανδρέου, με κριτήριο την καταγωγή τους, είναι ίσως οι δύο τελευταίοι ηγέτες της πατρίδας μας που προήλθαν απευθείας από τον λαό και όρισαν τον χώρο τους. Όλοι όσοι τους ακολούθησαν, οι κληρονόμοι τους, είναι παράγωγά τους. Είχαν λαϊκή αντίληψη –ορισμένοι από αυτούς–, αλλά δεν θα εκτινάσσονταν στην ηγεσία της χώρας χωρίς την αύρα του ονόματος που έφεραν. Και οι δύο γεννήτορες των «τζακιών», ιδίως όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, δεν έγιναν ποτέ αποδεκτοί ούτε ενσωματώθηκαν στην αθηναϊκή αστική ελίτ, η οποία τους πολέμησε σφόδρα μέχρι να συμβιβαστεί τελικά μαζί τους. Η έντονη αυτή σύγκρουση είχε επιπτώσεις ως και στα οικογενειακά θέματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο ίδιος μπορεί να μην διακατεχόταν από κόμπλεξ κατωτερότητας και να έκανε παρέα με τους μεγαλύτερους διανοούμενους της εποχής του, γνήσια τέκνα της ελίτ αυτής –ενδεικτική η φιλία που τον ένωσε με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τον Γεώργιο Ράλλη ή η παρέα που έκανε με τον Πέτρο Κόκκαλη–, ωστόσο η αντιπάθεια που έτρεφαν προς το πρόσωπό του οι κληρονόμοι της αστικής έκφρασης στην Ελλάδα είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα: τη διατάραξη των σχέσεών του με τη σύζυγό του, Αμαλία Μεγαπάνου, συγγενή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Οι χαρακτήρες τους δεν ταίριαξαν ποτέ, γιατί ανήκαν σε διαφορετικούς κόσμους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι εικοσιτετράωρα μετά τη φυγή του Καραμανλή στο Παρίσι, όπου παρέμεινε αυτοεξόριστος στα χρόνια της δικτατορίας, κάποιοι από εκείνη την ελίτ πέταξαν αμέσως τα έπιπλα έξω από το διαμέρισμα που διατηρούσε στο Κολωνάκι. Κάτι που πλήρωσαν πολύ ακριβά αργότερα, την εποχή της... σοσιαλμανίας. Ούτε είναι τυχαία η αντιπάθεια με την οποία τον προσέγγιζε η ισχυρή εκδότρια της Καθημερινής, Ελένη Βλάχου, με συνέπεια εκείνος να της γυρίσει την πλάτη και να μην δέχεται προσκλήσεις για κοινωνική συναναστροφή μαζί της στη χρονική περίοδο της πρώτης πρωθυπουργίας του. Η πρώτη «ανορθογραφία», λοιπόν, για αρχηγό κεντροδεξιάς παράταξης ήταν ότι ο Καραμανλής ήταν ένας λαϊκός ηγέτης, ξένος προς την ελίτ της πρωτεύουσας.
Περισσότερα στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ που κυκλοφορούν την Πέμπτη 24 Ιουλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο είναι ανοιχτό σε οποιονδήποτε σχολιασμό, αρκεί να μην είναι απρεπής. Τα αισχρόλογα θα διαγράφονται άμεσα.