Ο Έλληνας αντέδρασε στις νεοταξικές επιλογές

Η ανάλυση  ορισμένων υγιών  αντιδράσεων της Ελληνικής κοινωνίας στις πρόσφατες εκλογές, υπερψήφιση στον Πειραιά  του μη κομματικού κ. Μόραλη αντί του λιβανίζοντα τον Σαμαρά «ανεξάρτητου» Μιχαλολιάκου, του κ. Τζιτζικώστα που έδωσε ένα ηχηρό πατριωτικό χαστούκι στο Σαμαρά, ακόμα και του κ. Μπέου στο Βόλο, απαιτεί τη γνώση των στόχων και μεθόδων της Νέας Τάξης. Έτσι παρατηρώ:

- Σκοπός ως γνωστόν της φασιστικής Νέας Τάξης της ΕΕ, είναι η κατάργηση των Εθνών και του πολιτισμού τους, η υποδούλωση των χωρών και η δημιουργία αυτού που ο «δημοκράτης» της Μέρκελ Μάρτιν Σουλτζ  αποκάλεσε κάποια στιγμή μέσα στον νεοταξικό του ενθουσιασμό «παγκόσμιο χωριό».

- Μοχλός  για να αλωθούν έθνη,  ήταν να αλωθούν τα μεγαλύτερα κόμματα με πρώτη τη διάβρωση βασικών τους στελεχών και κυρίως των ηγετών τους, ώστε ιδεολογικά όλα τα κόμματα να είναι ουσιαστικά ένα και το αυτό (το «νεοταξικό») και  να διαφέρουν μόνον κατ’ όνομα.

- Έτσι καταλήξαμε στη χώρα μας, να είναι:  ΝΔ του Σαμαρά = ΠΑΣΟΚ = μισός περίπου ΣΥΡΙΖΑ = ΔΗΜΑΡ = Σκοπιανοοικοιλόγοι = Ελιά = Ποτάμι = Γέφυρες= Νέα Ελλάδα του Σαμαρά (που σκοπό έχει να διαλύσει την ΝΔ του Τζιτζικώστα και άλλων τυχόν πατριωτών της ΝΔ).

- Η αντεθνική κομματοκρατία επεβλήθη επίσης εκ των Νεοταξικών Βρυξελλών και με τους Πολυκράτηδες, με την κομματική άλωση των ΑΕΙ και με την κομματικοποίηση-άλωση, κάθε είδους συνδικάτου κτλ.

- Έτσι με τον νεοταξικό Πολυκράτη οι μικρές κοινότητες (όπου πριν ο ψηφοφόρος ψήφιζε ικανούς ανθρώπους που γνώριζε), τώρα μέσω του ευρύτερου Δήμου, τα μεγάλα νεοταξικά κόμματα, επιβάλλουν εν γένει  νεοταξικούς ανθρώπους του κομματικού σωλήνα, συνήθως ανίκανους, και σχεδόν πάντα πειθήνιους ανθέλληνες.

- Στις  ευρύτερες επίσης Περιφέρειες  οι κομματικά καθοριζόμενοι υποψήφιοι των νεοταξικών κομμάτων, δεν είναι προσωπικότητες, αλλά ευρέως τελείως άγνωστοι και προερχόμενοι  επίσης συνήθως από τους νεοταξικούς κομματικούς σωλήνες των περισσότερων κομμάτων. Με εξαίρεση στους ΑΝΕΛ και επίσης μερικούς όχι υπογραφάκηδες του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος  ενώ διαθέτει ακόμα και στελέχη του, εξαιρετικές προσωπικότητες, δεν τους χρησιμοποιεί.

- Με την  κομματική άλωση της κατά παραδοχή πνευματικής ηγεσίας του τόπου (των ΑΕΙ, πανεπιστημίων). Όπου έμμεσα οι περισσότεροι από το διδακτικό προσωπικό (και όχι μόνον)  «υποχρεώθηκαν» (για να έχουν δυνατότητα εξέλιξης) να ενταχθούν στα κόμματα και να υπογράφουν και να υποστηρίζουν κάθε αντεθνικό νεοταξικό κείμενο κτλ (σχέδιο Ανάν, βιβλίο 6^ης δημοτικού της Ρεπούση αλλά και της πλέον επικίνδυνης Γιαννάκου κτλ).

- Η άλωση του Ελληνισμού επεκτάθηκε περαιτέρω στα Γυμνάσια και Λύκεια με παράνομη φασιστική παραπλάνηση ανώριμων παιδιών που τα μετέτρεψαν σε  όργανα τους τα κόμματα.

- Επίσης γενικότερα με τις  προδοτικές  ΜΗ.ΚΥ.Ο. που οι περισσότερες  είναι φανερού τύπου του «πατριωτικού» ΕΛΙΑΜΕΠ ή της Αντιγόνης του  «Έλληνα» εισαγωγικά παρακαλώ, Νάσου Θεοδωρίδη.

- Ακόμα και το κοινοβούλιο προσπαθεί από πολύ ενωρίς να κάνει τους μαθητές να ενταχθούν στη «δημοκρατία» της Νέας Τάξης των περισσότερων νεοταξικών κομμάτων, με το νεοταξικό θεσμό «Βουλή των εφήβων» που στόχο έχει να πείσει τους  ανήλικους εφήβους μας ότι όλα είναι καλά με τη δημοκρατία μας.

Στο ερώτημα του τι πρέπει να γίνει, αξιοσημείωτη ήταν η παρατήρηση χθες του Καθηγητή Ζουράρη, ότι θα μπορούσε οι πατριωτικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να προκαλέσουν μία ευρύτερη σύμπτυξη πατριωτικών δυνάμεων από όλα τα κόμματα.

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

  Πηγή