Αμερικανός αναλυτής βλέπει με Τραμπ ανακατατάξεις και διαιρέσεις στα Βαλκάνια.

Αμερικανός αναλυτής βλέπει με Τραμπ ανακατατάξεις και διαιρέσεις στα Βαλκάνια.

Ο Αμερικανός αναλυτής, Ντάνιελ Σέρβερ (Daniel Serwer), σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε αμερικανική ιστοσελίδα, γράφει ότι ενδέχεται ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, να ασχοληθεί με τα Βαλκάνια . Τι όμως, μπορούμε να περιμένουμε από αυτό;
«Όχι πολλά σε πρώτη φάση. Έχει περάσει τώρα αρκετός καιρός από τότε που ένας πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θεωρούσε τα Βαλκάνια ως προτεραιότητα».
Μια περιοχή, που στη δεκαετία του 1990 έγινε αντικείμενο δύο αμερικανικών στρατιωτικών επεμβάσεων (στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο), τώρα η παρουσία του ΝΑΤΟ είναι συνεχής, κατέβασαν (τα Βαλκάνια) από τη λίστα των προτεραιοτήτων των αμερικανικών κυβερνήσεων και τώρα παραμένουν (ως ενδιαφέρον) όχι υψηλότερα από έναν αναπληρωτή Γραμματέα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Αυτό δεν είναι κακό πράγμα: η Δημοκρατία και η Δημιουργία κρατών στα Δυτικά Βαλκάνια, υπήρξε σχετικά επιτυχής, με τη Σλοβενία, την Κροατία και την Αλβανία, τώρα μέλη του ΝΑΤΟ και το Μαυροβούνιο στη διαδικασία προσχώρησης.
Η Σλοβενία και η Κροατία είναι, επίσης, μέλη της ΕΕ και όλες οι άλλες χώρες της περιοχής έχουν προσανατολισθεί σε αυτήν την κατεύθυνση, η κάθε μία με τον δικό της ρυθμό.
Αλλά η διαδικασία ‘εκδυτικισμού’ των Δυτικών Βαλκανίων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, πρόσφατα έχει επιβραδυνθεί και θα μπορούσε να περικοπεί ή ακόμη να αντιστραφεί κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Τραμπ.
Η Βοσνία πάσχει από επιθέσεις για τη συνταγματική νομιμότητά της, αφού δημιουργήθηκε με τις ειρηνευτικές συμφωνίες του Ντέιτον του 1995, οι επιθέσεις γίνονται από τον πρόεδρο της σχετικά αυτόνομης, γνωστής ‘Ρεπούμπλικα Σέρπσκα’ που καταλαμβάνει το 49% της χώρας.
Στην Ψευδομακεδονία έχει σταματήσει (ο ‘εκδυτικισμός της), λόγω των εσωτερικών διαμαχών και την άρνηση της Ελλάδας να δεχθεί το όνομα αυτό.
Το Κοσσυφοπέδιο ξεκίνησε την ύπαρξή του ως κυρίαρχο κράτος με συνεχιζόμενα προβλήματα λόγω της μη αναγνώρισής του από τη Σερβία.
Όλες οι χώρες των Βαλκανίων υποφέρουν από μια ρωσική επίθεση ήπιας μορφής που απευθύνεται στα μέσα ενημέρωσης και στα θεσμικά τους όργανα τους.
Αν ο νέος πρόεδρος είναι διατεθειμένος να δεχθεί μια ρωσική σφαίρα επιρροής στα Βαλκάνια, οι συνέπειες για τις σχετικά νέες δημοκρατίες της περιοχής ενδέχεται να είναι δραματικές.
Η ένταξη του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ εξαρτάται από την επικύρωση στη Γερουσία των ΗΠΑ.
Η πρόοδος στη Βοσνία θα απαιτήσει την ΕΕ και τις ΗΠΑ να ενεργήσουν από κοινού για την προώθηση πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας εξαρτάται, επίσης, από τη συντονισμένη δράση των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, επίσης απαιτείται βούληση για την επίλυση των εσωτερικών και εξωτερικών προβλημάτων στην FYROM.
Μια απλή χαλάρωση επάνω σε αυτές τις συνεχιζόμενες προσπάθειες θα μπορούσαν να καταδικασθούν σε αποτυχία.
Τα χειρότερα μπορεί να ακολουθήσουν. Ο Τραμπ θέλει να βελτιώσει τις αμερικανικές σχέσεις με τη Ρωσία και μπορεί να μπει στον πειρασμό να παραχωρήσει ορισμένα θέματα για να την καταφέρει.
Αν για παράδειγμα, ήταν να δεχθεί την προσάρτηση της Κριμαίας, αυτό από μόνο του θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια σειρά διαχωρισμών εθνοτήτων όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και αλλού: στη Γεωργία, τη Μολδαβία, τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια.
Θα ήταν πραγματικό θαύμα εάν μια τέτοια αλυσίδα διαχωρισμού να συμβεί ειρηνικά. Είναι πολύ πιθανόν ότι θα επιφέρει αστάθεια, εθνοκάθαρση, επαναχάραξη των συνόρων και πολέμους.
Λευκοί εθνικιστές όπως ο Στηβ Μπάνον (Steve Bannon), επικεφαλής της μακροπρόθεσμης στρατηγικής του Τραμπ, αναμφίβολα, θα πει στον νέο πρόεδρο ότι η εθνική διχοτόμηση είναι φυσική ή αναπόφευκτη και όχι τόσο κακό πράγμα, μέσα στα τόσα.
The Hellenic Information Team
corfiatiko/katohika.gr