Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν από εκείνο το τραγικό πρωινό, οπότε και ο 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός, Δημήτρης Χριστούλας, πήρε το πιστόλι και έβαλε τέλος στη ζωή του, δημόσια, στην πλατεία Συντάγματος.

"Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου", έγραψε στο σημείωμα αυτοκτονίας του.
Ήταν μια πράξη πολιτική που προκάλεσε συγκίνηση και οργή σε χιλιάδες ανθρώπους, εντός και εκτός συνόρων. Χιλιάδες κόσμου συνέρρευσαν και στην κηδεία "του δικού μας παππού", όπως έλεγαν και κρατούσαν πανό με την επιγραφή: "Σημασία δεν έχει να μένεις ζωντανός αλλά να παραμένεις άνθρωπος".
Όπως αποδείχθηκε από το σημείωμα που άφησε αλλά και τον τόπο που επέλεξε, δημόσια, στο Σύνταγμα, την πλατεία που έχει "φιλοξενήσει" τόσο στο απώτερο όσο και στο πρόσφατο παρελθόν, μεγάλους αγώνες του ελληνικού λαού, η αυτοκτονία του ήταν μια συνειδητή και βαθύτατα πολιτική ενέργεια. Παρότι οι αδίστακτοι πολιτικοί εκπρόσωποι του Μνημονίου είχαν προσπαθήσει να το αμφισβητήσουν (θυμηθείτε τις ανατριχιαστικές δηλώσεις Μπεγλίτη: "αν είχε χρέη ή δεν είχε, το αν τα έφαγαν τα παιδιά του ή ο ίδιος..")
Δύο χρόνια μετά, ο Δημήτρης Χριστούλας δεν είναι πια κοντά μας, αλλά δεν ξεχάστηκε.
Το ιδιόχειρο σημείωμα του Δημήτρη Χριστούλα
"Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι΄ αυτήν. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (Πιάτσα Λορέτο του Μιλάνου)".

 
Πηγή: ΑΥΓΗ 5/4/2014